
Spierbevangenheid of maandagsziekte
Deze aandoening kan voorkomen wanneer een paard een dag heeft stilgestaan en toch dezelfde hoeveelheid krachtvoeder heeft gekregen als andere dagen. Dit word ook wel eens ‘tying-up’ genoemd. De aandoening wordt gekenmerkt door spierstijfheid, pijn bij stappen, kolieksymptomen. Deze symptomen verdwijnen vaak na een paar uur, maar aan de achterhand kunnen de spieren hard en pijnlijk blijven. Wanneer je deze symptomen opmerkt bij je paard is het belangrijk de dierenarts te verwittigen om de graad van ergheid vast te stellen. Zo kan er ook een gepaste behandeling gestart worden. In tussentijd is het aangeraden om het paard warm te houden en de bewegingen zoveel mogelijk te beperken om mogelijke spierbeschadiging te voorkomen. De dierenarts kan een gepaste behandeling starten en bijkomende informatie geven over het rantsoen.
Koliek of buikpijn
Veranderingen in rantsoen, arbeid of omgeving geven een verhoogd risico op koliek bij paarden. Andere factoren die het risico doen oplopen zijn worminfecties en een merrie die ent een veulen heeft geworpen. Koliek word vaak gekenmerkt door niet meer eten en neerliggen, krabben, naar de buik slaan en hevig rollen. De dierenarts kan dan aan de hand van verschillende onderzoeken (klinisch onderzoek, rectaal onderzoek en eventueel sondage van de maag) een gerichte behandeling instellen. Koliek is altijd een symptoom van een ander onderliggend probleem. Koliek is GEEN aandoening!


Slokdarmobstructie:
Dit kan voorkomen bij paarden die uitgebroken zijn en een grote hoeveelheid voedsel op korte tijd hebben gegeten, maar we zien dit ook bij paarden die regelmatig te gulzig eten. Ze stoppen plots met eten, strekken het hoofd en de hals en kunnen onrustig zijn tot zelfs kolieken krijgen. Neusvloei (dikwijls met voedsel) en hoesten kunnen ook voorkomen. Soms is het zelfs mogelijk om links in de hals een verdikking van de slokdarm te zien.
Contacteer bij het zien van deze symptomen, uw dierenarts zodat deze met de nodige medicatie en intubatie de verstopping zo snel mogelijk kan oplossen. Hoe langer een verstopping van de slokdarm aanwezig blijft, hoe meer risico op een longontsteking ten gevolge van het inademen van voedselpartikels.
Ernstige verwondingen
Bij een oppervlakkige wonde is het voldoende om een gewone wondverzorging of desinfectie toe te passen. Bij diepere verwondingen of wonden ter hoogte van een gewricht, de ogen en andere delicate plaatsen is het aangeraden om uw dierenarts te raadplegen. Deze kan de ernst van de wonde inschatten en een aangepaste behandeling instellen. In het bijzonder bij wonden die tot in een gewricht gaan is het belangrijk dat deze snel behandeld kunnen worden, zodat een erge ontsteking van het gewricht kan vermeden worden.
Hoe vroeger de wonde behandeld wordt, hoe beter het resultaat. Wonden ouder dan 6 uur zijn meestal te erg geïnfecteerd en zijn de weefsels vaak al uitgedroogd. Daardoor ligt de kans veel lager dat de wonde nog gehecht kan worden, waardoor ook de wondheling sterk vertraagd wordt.
Wat moet je doen, wanneer uw paard van de wei haalt en je merkt dat hij een wonde heeft op zijn achterhand ? Of wanneer je ziet dat je paard een wonde heeft opgelopen in de stal?
Best is natuurlijk een dierenarts te bellen. De behandeling van een wonde hangt namelijk af van verschillende factoren zoals het type wonde (steek-, snij- of scheurwonde), de locatie (bv. op de flank of aan het been) en hoe oud de wonde is. Een wonde ouder dan 6 uur kan namelijk niet meer gehecht worden. Indien de wonde wel nog kan gehecht worden zal deze mooier en sneller genezen dan een wonde die secundair moet helen.
Wachtend op de dierenarts kan je zelf al enkele zaken doen bv. op een hevig bloedende wonde kan je een drukverband plaatsen. Dit doe je door een propere handdoek stevig op de wonde te drukken en eventueel vast te maken met een verband. Indien de wonde sterk bevuild is mag deze afgespoeld worden met een zachte straal van leidingwater, maar als je wat onzeker bent en niet goed weet wat te doen met de wonde, is het best te wachten tot de dierenarts gearriveerd is.


Atypische myopathie:
Het is een ernstige en vaak fatale spierziekte die voorkomt bij paarden die op weiden staan waar esdoornzaden voorkomen. Vooral tijdens het voorjaar en het najaar. Het is een vergiftiging door een bepaalde stof die aanwezig is in de zaden van de gewone esdoorn en de vederesdoorn. Indien deze bomen zich in of rondom de weide bevinden moeten er direct maatregelen getroffen worden. De paarden op stal zetten of verplaatsen naar een andere weide is de beste oplossing. Als dit niet mogelijk is wordt aangeraden om de paarden bij te voederen, maar niet op de grond, zo hebben ze minder kans om de zaden op te nemen.
De belangrijkste symptomen zijn: meer neerliggen, moeilijk rechtkomen en rode urine. Bij aanwezigheid van deze symptomen of twijfel contacteert u best zo snel mogelijk uw dierenarts.